Γιατί οι σύγχρονοι Nazi-μενς επιδιώκουν την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας;
Ποιοι προσπαθούν να μετατρέψουν το κοινό ευρωπαϊκό «σπίτι» σε ένα νέο «στρατόπεδο συγκέντρωσης» για τους λαούς της Ευρώπης;
Καθημερινά βλέπουμε παράδοξα πράγματα. Βλέπουμε την Ευρώπη των "άχρηστων" να βυθίζεται στην ανικανότητα και τα χρέη και την "Άρεια" Γερμανία να "καλπάζει". Βλέπουμε τα ευρωπαϊκά κράτη να βυθίζονται στην ανικανότητα και τη διαφθορά και τη Γερμανία να αναπτύσσεται, επειδή είναι "ικανή" και "αδιάφθορη". Τόσο "ικανή" και "αδιάφθορη", που καθημερινά ασχολείται με το να κατηγορεί τους ανίκανους και διεφθαρμένους …Τους "απείθαρχους" …Τους ανήθικους "απείθαρχους", οι οποίοι αναγκάζουν τους ηθικούς και πειθαρχημένους να σκεφτούν μέχρι και την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λισσαβόνας. Τη Συνθήκη, η οποία στην πραγματικότητα υποκαθιστά το εγκαταλειφθέν "Σύνταγμα της Ευρώπης".Αυτήν τη Συνθήκη θέλουν να αναθεωρήσουν οι Γερμανοί, για να ελέγξουν τους απείθαρχους. Στην πραγματικότητα με αυτήν την αναθεώρηση επιδιώκουν να τους χειριστούν σαν "κακοποιούς", των οποίων τα "πολιτικά δικαιώματα" πρέπει να περιοριστούν. Αυτό βέβαια δεν είναι και τόσο λάθος όσο φαίνεται. Πρέπει ν' αντιμετωπιστούν κατάλληλα οι "απείθαρχοι". Για την αντιμετώπιση των "απείθαρχων" θα μπορούσαμε να πούμε ότι συμφωνούμε με τον Σόιμπλε. Πρέπει να υπάρχουν ποινές για τα "απείθαρχα" κράτη. Να χάνουν τις ψήφους τους στα κοινοτικά όργανα. Τέτοια κράτη πρέπει να χάνουν σε έναν μεγάλο βαθμό ακόμα και την ανεξαρτησία τους και να κυβερνώνται από διορισμένους Επιτρόπους …Απλά πράγματα, στα οποία όλοι πρέπει να συμφωνήσουμε. Όμως, το θέμα σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι τόσο η θέσπιση των ποινών όσο η ανάγκη να προσδιοριστεί με τον πιο απόλυτο τρόπο η έννοια της "απειθαρχίας". Πρώτα πρέπει να βρούμε ποιος είναι ο "απείθαρχος" και κατόπιν βλέπουμε ποια θα είναι η τιμωρία του.
Είναι "απείθαρχος" ένα κράτος κακομοίρης, το οποίο "μαγειρεύει" τα δημοσιονομικά του, προκειμένου να δώσει μερικές αυξήσεις ή επιδόματα στους φτωχούς πολίτες του ή ένας "αμετανόητος" εγκληματίας; Ένα κράτος εγκληματίας, το οποίο εκμεταλλεύεται όλα τα ανώτερα ανθρώπινα ιδεώδη, για να κλέψει και να λεηλατήσει όποιον βρει μπροστά του; Ένα κράτος, το οποίο εκμεταλλεύεται την έννοια της "αλληλεγγύης" των κρατών, την έννοια της "ένωσης" των κρατών, προκειμένου να κάνει τζάμπα και εκ του ασφαλούς αυτά, τα οποία προηγουμένως επιχείρησε να κάνει με όπλα και απέτυχε; Ένα κράτος, το οποίο χρησιμοποιεί την έννοια της "αδελφοσύνης", για ν' ανοίξει τις "πόρτες" των κρατών και στη συνέχεια να εγκληματήσει εις βάρος τους;
Άρα, εδώ τίθεται το πολύ σημαντικό ερώτημα. Ποιων τα "δικαιώματα" πρέπει να περιοριστούν; Αυτών, που, εξαιτίας της φτώχειας τους, κλέβουν στο "ζύγι" τους συνεταίρους τους ή αυτών, που, εξαιτίας της απληστίας τους, "πυροβολούν" και σκοτώνουν συνεταίρους, για να τους κληρονομήσουν; Αυτό κάνει η σημερινή "μερκελική" Γερμανία και αυτό είναι κάτι, το οποίο την καθιστά πολύ πιο ανήθικη από τη ναζιστική Γερμανία. Τουλάχιστον οι Ναζί είχαν την τόλμη και την αξιοπρέπεια να πληρώσουν και με δικό τους αίμα την επιλογή τους. Οι σημερινοί Ναzi-μενς δεν τα έχουν ούτε αυτά.
Το χαφιεδομάγαζο της Γερμανίας λειτούργησε και πάλι εις βάρος της Ευρώπης και των λαών της. Όπως ακριβώς το είχε κάνει και στο παρελθόν. Αρκεί να έχει κάποιος μερικές στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας και θα το αντιληφθεί αυτόματα. Τι έγινε στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο κατά της Ευρώπης και των λαών της; Χρήματα των Ροκφέλερ και των Ρότσιλντ με τη βοήθεια του Πρέσκοτ Μπους έφτασαν στα χέρια του Χίτλερ. Με αυτά τα χρήματα ο Χίτλερ έστησε τη γυαλιστερή πολεμική "μηχανή", που επιτέθηκε στην Ευρώπη. Αυτά δεν τα γνωρίζουν όλοι; Υπάρχει κάποιος που να τα αμφισβητεί, είτε στο επίπεδο των προσώπων που πρωταγωνίστησαν είτε σε επίπεδο σχεδιασμού;
Κάτι ανάλογο έγινε και σήμερα. Το 1989 έπεσε ένα "τείχος", όχι για να μπει μέσα στη Γερμανία η ειρήνη, αλλά για να βγουν μέσα από αυτήν τα νέα "τανκ". Ακολουθήθηκε και πάλι ακριβώς ο ίδιος σχεδιασμός των ακριβώς ίδιων ανθρώπων. Καμία αλλαγή ούτε καν στο επίπεδο των ονομάτων των πρωταγωνιστών. Ποιος κυβερνούσε τις ΗΠΑ στο κρίσιμο διάστημα από το '89 μέχρι το '93; …Στο διάστημα, δηλαδή, που "έπεσε" το τείχος του Βερολίνου και στο διάστημα που ο Γκρίνσπαν αποφάσισε να δώσει τα "τζάμπα" δάνεια, τα οποία έπνιξαν την παγκόσμια οικονομία, δημιουργώντας τη σημερινή "φούσκα"; …Στο διάστημα που στην πραγματικότητα "ιδρύθηκε" η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Συνθήκης του Σέγκεν; Ο Τζόρτζ Μπους. Ο γιος του Πρέσκοτ, ο οποίος χρηματοδότησε τον Χίτλερ. Τον "οραματιστή" Χίτλερ, ο οποίος ήθελε επίσης "ενωμένη" την Ευρώπη υπό τη γερμανική εξουσία.
Η ίδια FED όλων των Μπους —σε συνεργασία και πάλι με τους Ροκφέλερ και τους Ρότσιλντ— χρηματοδότησαν εκ νέου τη Γερμανία. Τη Δυτική Γερμανία. Τη χρηματοδότησαν για τους ίδιους λόγους που χρηματοδότησαν και την επίσης "διχασμένη" προπολεμική Γερμανία. Η Δυτική Γερμανία του Κολ, δηλαδή, δεν διέφερε από τη Γερμανία της Βαϊμάρης, που ανέλαβε ο Χίτλερ. Η Γερμανία της Βαϊμάρης, χάρη στον Πρέσκοτ Μπους και τους Εβραίους τραπεζίτες, "ενώθηκε" υπό τον Χίτλερ, για να επιτεθεί στην Ευρώπη. Η σημερινή Ενωμένη Γερμανία χρηματοδοτήθηκε από τα παιδιά τους, για να "ενωθεί" εκ νέου και να ξαναεπιτεθεί στην Ευρώπη …Στην Ευρώπη, που φρόντισαν να βρίσκεται σε μια κοινή "αυλή", για να μπορεί το γερμανικό "θηρίο" να την κατασπαράξει χωρίς πολλές αντιδράσεις …Στο όνομα του "ανθρωπισμού", της "αλληλεγγύης" και βέβαια της "ανάπτυξης". Μέσω των χρημάτων αυτών των ιμπεριαλιστών φτάσαμε στη σημερινή αθλιότητα των υπερχρεωμένων κρατών και λαών, που οδηγούνται στην καταστροφή και τη λεηλασία.
Όλη αυτή η προσπάθεια της Γερμανίας κράτησε περίπου μία δεκαετία. Τη δεκαετία που κατά "σύμπτωση" στις ΗΠΑ ηγούνταν ο Τζορτζ Μπους Τζούνιορ. Ο εγγονός του χρηματοδότη του Χίτλερ. Απλά πράγματα. Με τα αμερικανικά χρήματα του Ροκφέλερ και του Ρότσιλντ, που δόθηκαν μέσω Γκρίνσπαν, η Γερμανία όχι μόνον ενοποιήθηκε, αλλά και ισχυροποιήθηκε έναντι του ανταγωνισμού. Όταν ισχυροποιήθηκε σε βαθμό τέτοιον, που να μην απειλείται από κανέναν ανταγωνιστή, "άνοιξε" το παιχνίδι. Ασυναγώνιστη πλέον η Γερμανία μετέτρεπε τα δικά της δάνεια —και άρα τις δικές της υποχρεώσεις— σε κέρδη.
Αυτό δεν ήταν κάτι το πρωτοφανές γι' αυτήν. Ήταν το ίδιο "έργο", το οποίο είχε παίξει και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο …Το έργο του 1921 …Όταν ο Καρλ Μέλχιορ (γερμ. Κarl Melchior) —στρατιωτικός και Γερμανός επενδυτής της "M. M. Warburg & Co"—, ο οποίος ήταν μέλος της γερμανικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις των Βερσαλλιών, θεώρησε σκόπιμο ν' αποδεχτεί η Γερμανία το βάρος αστρονομικών αποζημιώσεων, εφόσον —όπως έλεγε— θα μπορούσε να τις καταβάλει με τεράστιες εξαγωγές. Το ανάλογο έκανε και σήμερα η Γερμανία. Τα δάνεια, τα οποία είχε πάρει για την ενοποίησή της, θα τα αποπλήρωνε με τις εξαγωγές της. Τα χρήματα, τα οποία είχε φορτωθεί ως "δάνεια" από τον Γκρίνσπαν, θα τα "φόρτωνε" στους ευρωπαϊκούς λαούς, οι οποίοι θα δανείζονταν, για να γίνουν μεγαλοπελάτες της. Θα τα "φόρτωνε" σε πελάτες-"θύματα", οι οποίοι θα ακριβοπλήρωναν εξοπλισμούς και δημόσια έργα, τα οποία συνέφεραν μόνον τους Γερμανούς και κανέναν άλλο.
Μέσα σε λίγα χρόνια οι πάντες είχαν αναγκαστεί να δανειστούν και να υπερχρεωθούν, προκειμένου να "καλπάσει" η δήθεν "έξυπνη", η δήθεν "εργατική" και η δήθεν "καθαρή" Γερμανία. Η Γερμανία αναπτύχθηκε με τα φτηνά δάνεια της FED και όλοι οι υπόλοιποι αναπτύχθηκαν με πανάκριβα γερμανικά δάνεια. Όταν οι άλλοι αναγκάζονταν να "ξοδεύουν", καταναλώνοντας υποχρεωτικά γερμανικά προϊόντα, η Γερμανία με τα κέρδη της αποπλήρωνε τα δάνειά της. Όταν η Γερμανία ανάγκαζε τον γερμανικό λαό να μπει σε λιτότητα, ανάγκαζε όλους τους υπόλοιπους να είναι σπάταλοι.
Αυτή ήταν η συνταγή του 1921. Ο γερμανικός λαός θα έμπαινε σε κατάσταση λιτότητας, για να μην καταναλώνει. Δεν θα κατανάλωνε, με αποτέλεσμα να δημιουργείται το τεράστιο πλεόνασμα, το οποίο θα εξαγόταν, έτσι ώστε να φέρει το χρήμα που είχε ανάγκη το κράτος, για να καλύψει τις δανειακές του υποχρεώσεις. Όλοι αναγκαστικά σπάταλοι …και η Γερμανία οικονόμος. Τότε δεν ήταν ιδιαίτερα "ανήσυχη" για τα Greek statistics. Δεν ήταν ανήσυχη, γιατί χάρη σ' εκείνο το εβραϊκό "μαγείρεμα" η Ελλάδα θα εξασφάλιζε τη δυνατότητα να εξακολουθεί να είναι σπάταλη και βέβαια μεγαλοπελάτης της Γερμανίας. Η Ελλάδα θα ήταν αυτή, η οποία θα ζημιωνόταν, ενώ η Γερμανία κέρδιζε δισεκατομμύρια. Μέχρι και Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν σε θέση να κάνει …με γερμανικό εξοπλισμό βέβαια. Τώρα δήθεν ανησυχεί η Γερμανία για τα Greek statistics, γιατί απλούστατα θέλει να τη βάλει σε "υποθήκη" και να τη λεηλατήσει.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος ιδιαίτερα ευφυής, για να καταλάβει τι συνέβη. Για να καταλάβει ότι η ίδια η Ευρώπη —και όχι μόνον η Ελλάδα— για μια ακόμα φορά έπεσε θύμα του παγκόσμιου φασισμού με κύριο μοχλό τη Γερμανία. Η μόνη διαφορά, που υπάρχει, έχει να κάνει με τα μέσα που χρησιμοποιεί αυτός ο φασισμός, για να επιτύχει τους στόχους του. Όλα τα άλλα είναι ίδια. Αυτό φαίνεται ακόμα τόσο από τα λόγια των φασιστών όσο και από τις φάτσες τους. Ο Σόιμπλε θα μπορούσε μια χαρά να ανήκει στο επιτελείο του Χίτλερ. Χίτλερ απλά δεν υπήρχε ανάγκη να "παραχθεί" εκ νέου. Γύπες όμως σαν τον Σόιμπλε ξαναεπιτέθηκαν στην Ευρώπη. Αυτή είναι η μόνη διαφορά. Απλά, αντί για βόμβες χρησιμοποιήθηκαν "τούβλα" με ευρώ. Αντί για κουκουλοφόρους δωσίλογους χρησιμοποιήθηκαν "αρμανοφόρα" Γκόλντεν Μπόυς. Η στρατιωτική "δολιοφθορά" έδωσε τη θέση της στην απλή διαφθορά.
Πώς στήθηκε αυτή η "επίθεση" βήμα προς βήμα; Στην πραγματικότητα οι φασίστες έστησαν μια "πυραμίδα". Μια απλή πυραμίδα. Η FED "έκοβε" φωτοτυπίες χρήματος, τις οποίες τις μοίραζε με τον τόνο και σχεδόν άτοκες στις μεγάλες εβραϊκές τράπεζες της Νέας Υόρκης. Αυτές δανείζονταν πρώτες με το μικρότερο "καπέλο", για να τα δανείσουν στους υπόλοιπους, μετατρέποντάς τα σε πραγματικό χρήμα. Οι νέοι δανειολήπτες μετέτρεπαν σε χρήμα το "κομφετί" των προηγούμενων. Αν δεν έβρισκαν δηλαδή "κορόιδα" να δανειστούν χρήματα, τα οποία δεν είχαν ανάγκη, δεν θα μπορούσαν να μετατρέψουν σε πραγματικά χρήματα τις "φωτοτυπίες" της FED. Ανύπαρκτο χρήμα μετατρεπόταν σε πραγματικό χάρη στην περιουσία των δανειοληπτών. Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Σε έναν κόσμο με "ακριβό" χρήμα και ελεγχόμενη οικονομική λειτουργία κάποιοι τον πλημμύρισαν με "φτηνό" χρήμα και τον έπνιξαν.
Από τις ΗΠΑ ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση, που μοιάζει με "πυρηνική" έκρηξη και απειλεί να τινάξει τον Πλανήτη στον αέρα. Εκείνο το απολειφάδι της ανθρώπινης ύπαρξης, που ονομάζεται Γκρίνσπαν, "πυροδότησε" τη μεγαλύτερη "έκρηξη" στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μια "έκρηξη", της οποίας οι συνέπειες μόνον με Παγκόσμιο Πόλεμο μπορούν να συγκριθούν. Ο πρώτος ιδιωτικός παγκόσμιος πόλεμος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Τι έκαναν; Ιδιώτες αντιμετώπισαν τα κράτη σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις και τις υπερχρέωσαν, για να τις διαλύσουν. Διέφθειραν τις ηγεσίες τους για να υπερδανείζονται και στη συνέχεια έλεγχαν τα ίδια τα κράτη με τις δανειακές ανάγκες τους. Σταδιακά άλλαξαν όλους τους διεθνείς νόμους, οι οποίοι προστάτευαν τα κράτη και τους λαούς τους και τους αντικατέστησαν με νόμους, οι οποίοι ισχύουν στο κοινό εμπορικό δίκαιο.
Απλά ο αναγνώστης θα πρέπει να γνωρίζει το κόλπο και να καταλάβει πώς είναι δυνατόν όλοι να κάνουν τα ίδια πράγματα, χωρίς να είναι ίδιοι …Να δανείζονται οι πάντες και κάποιοι να πλουτίζουν και κάποιοι άλλοι να καταστρέφονται ολοσχερώς …Να κάνουν τα ίδια πράγματα και κάποιοι να είναι έξυπνοι και ηθικοί και κάποιοι άλλοι βλάκες και ανήθικοι …Να ακολουθούν οι πάντες την ίδια πολιτική και τα αποτελέσματα να είναι διαφορετικά.
Οι εβραϊκές τράπεζες των ΗΠΑ έπαιρναν το πρώτο "χέρι" και δάνειζαν στις γερμανικές τράπεζες, οι οποίες έπαιρναν το δεύτερο "χέρι". Από εκεί και πέρα αυτά τα χρήματα έφευγαν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους, των οποίων οι περιουσίες ήταν ο τελικός στόχος των τοκογλύφων. Οι δικές τους περιουσίες θα ήταν αυτές, που τις πρώτες "φωτοτυπίες" της FED θα τις μετέτρεπαν σε πραγματική αξία. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Απλή πυραμίδα είναι. Οι Εβραίοι των ΗΠΑ σε συνεργασία με τους Εβραίους της Γερμανίας έστησαν όλο το παιχνίδι. Οι "πρώτοι" και οι "δεύτεροι", που θ' αναζητούσαν τα επόμενα κορόιδα.
Ό,τι είναι οι "υποσχέσεις" υψηλών αποδόσεων των πονηρών "κατασκευαστών" των "πυραμίδων" για τους ιδιώτες, ήταν τα ομόλογα για τα κράτη. Δήθεν "τζάμπα" χρήματα, που τους τα έδιναν οι δήθεν επενδυτές, γιατί "πίστευαν" σ' αυτά τα κράτη και στην "ικανότητα" των λαών τους. Κανένας δεν έβλεπε τους κινδύνους, γιατί αυτοί, οι οποίοι έπρεπε να "βλέπουν", είχαν διαφθαρεί. Στην πραγματικότητα στήθηκε ένα παιχνίδι, όπου ο ένας θα κέρδιζε υποτίθεται εις βάρους του άλλου. Τα κέρδη αυτού, που θα έβρισκε τα επόμενα "κορόιδα", για να τους φορτώσει τα δικά του δάνεια. Όμως, αυτό ήταν "στημένο", γιατί στην πραγματικότητα μόνον οι "πρώτοι" μπορούσαν να βγουν κερδισμένοι και άρα μόνον αυτοί, οι οποίοι "έστησαν" το παιχνίδι.
Δανείζονταν δηλαδή οι εβραϊκοί γίγαντες από τη FED τόνους χρήματος σχεδόν τζάμπα και δανείζοντας κατόπιν οι ίδιοι, είτε στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα είτε στη Ντόιτσε Μπανκ, μετέτρεπαν ως δια μαγείας τα απίστευτα δάνειά τους σε επίσης απίστευτα κέρδη. Ο "μουντζούρης" με αυτόν τον τρόπο περνούσε τον Ατλαντικό και έφτανε στη Γερμανία. Η Γερμανία με "φτηνό" χρήμα —που όμως δεν έπαυε να είναι ένα τεράστιο χρέος— αναζητούσε το επόμενο κορόιδο. Αυτόν, ο οποίος θα μετέτρεπε τα δικά της χρέη σε κέρδη. Αυτόν, ο οποίος θα πλήρωνε τον τελικό τόκο, ο οποίος θα κάλυπτε τα κέρδη όλων των προηγούμενων. Αυτόν, ο οποίος υποτίθεται θα "κατανάλωνε" τα χρήματα για να αναπτυχθεί και θα μπορούσε να αποδώσει τα κέρδη στους τοκογλύφους. Στους τοκογλύφους, οι οποίοι άλλαζαν μεταξύ τους τα χρήματα, βάζοντας "καπέλο". Έτσι, από το κοινό χαρτί φωτοτυπίας, φτάσαμε στο χρήμα με την τεράστια απόδοση.
Η FED τύπωνε τρισεκατομμύρια δολάρια και της αρκούσε ένα 0,5% κέρδος. Η Goldman Sachs δανειζόταν τρισεκατομμύρια και της αρκούσε ένα 0,5 % κέρδος. Από εκεί γινόταν όλο το παιχνίδι. Η ιδιωτική Goldman Sachs υποτίθεται βοήθησε στην "ίδρυση" της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την ανάπτυξη της Ευρώπης, ενώ στην πραγματικότητα το έκανε για να "ξεφορτώνεται" το ψεύτικο χρήμα της FED στην Ευρώπη. Διέφθειρε τους ηγέτες της Ευρώπης, για να δανείζονται τέτοιο χρήμα. Οι πάντες δάνειζαν στους πάντες τόνους χρήματος, "νομιμοποιώντας" στην πραγματικότητα τις "φωτοτυπίες" του Γκρίνσπαν. Τις "φωτοτυπίες" χρημάτων, τα οποία στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν. Έτσι φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα. Στο σημείο όπου όλοι χρωστάνε τεράστια ποσά στους "εμπνευστές" της παγκόσμιας επίθεσης. Από το πιο ισχυρό μέχρι το πιο ανίσχυρο κράτος οι πάντες χρωστάνε στους χρηματοδότες των Μπους και των Γερμανών …Στους Εβραίους τραπεζίτες, που έκαναν τον παγκόσμιο πόλεμο.
Γιατί όμως οι Εβραίοι είχαν ανάγκη τη Γερμανία, για να στήσουν το παιχνίδι τους; Γιατί τα χρήματα έπρεπε να μπορούν να "καταναλώνονται" από αυτούς που τα δανείζονταν. Δεν έχει νόημα να τυπώνεις χρήμα, το οποίο δεν το θέλει κανείς. Δεν έχει νόημα να γεμίζεις μια "δεξαμενή", που είναι σφραγισμένη. Πώς ένα "κορόιδο", όπως η Ελλάδα, θα έπαιρνε διαρκώς νέα δάνεια, αν δεν υπήρχε δυνατότητα να ξοδεύει άπειρο χρήμα; Πώς ένα "κορόιδο" θα δεχόταν να υποθηκεύσει την ίδια του την ύπαρξή γι' αυτά τα άχρηστα χρήματα; Υπήρχε δηλαδή μεθόδευση. Αυτή η μεθόδευση ξεκινούσε από τις ΗΠΑ και μέσω Γερμανίας είχε ως στόχο τη "σπατάλη", που θα οδηγούσε στην καταστροφή.
Η Γερμανία γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν απαραίτητη. Οι Εβραίοι τραπεζίτες, όσο "έξυπνα" και να σκέφτονταν, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε μόνοι τους. Χρήμα "πουλούσαν" και οι λαοί δεν ενδιαφέρονται για την αγορά χρήματος. Οι λαοί ενδιαφέρονται για την αγορά προϊόντων και σ' αυτό τους διευκολύνουν αυτοί, οι οποίοι αγοράζουν χρήμα από αυτούς που το πουλάνε. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Η Γερμανία ήταν ο ενδιάμεσος, ο οποίος θα πουλούσε προϊόντα, για να πλουτίσουν αυτοί, οι οποίοι "πουλάνε" χρήμα. Γι' αυτόν τον λόγο την είχαν ανάγκη οι τοκογλύφοι.
Είχαν ανάγκη την ωμή βία ενός κράτους, που, για να επιβιώσει, θα έπρεπε να "ξεφορτωθεί" την τεράστια παραγωγή του. Ένα κράτος τεράστιο, που με τον "όγκο" και τις ανάγκες του μπορούσε να επηρεάσει τα υπόλοιπα του περιγύρου. Είχαν ανάγκη ένα τέτοιο κράτος, για ν' αναγκάσουν τα υπόλοιπα κράτη να συμμορφωθούν στις υποδείξεις τους. Είχαν ανάγκη μια σκληρή και μεγάλη κρατική "πλατφόρμα", για να περάσουν τα συμφέροντά τους στα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης. Έπρεπε να βρουν το πρώτο θύμα, για να ξεκινήσουν τη σφαγή. Το πρώτο θύμα, του οποίου την απελπισία θα εκμεταλλεύονταν, για να το κάνουν σφαγέα των υπολοίπων. Αυτόν τον ρόλο του πρώτου θύματος, το οποίο στη συνέχεια θα έπαιρνε εύκολα τον ρόλο του θύτη, θα τον έπαιζε η Γερμανία …Αυτό, δηλαδή, που γινόταν πάντα με τη Γερμανία.
Η Γερμανία θα έπαιρνε τα πρώτα τεράστια δάνεια και ως κράτος θ' αναλάμβανε τεράστιες υποχρεώσεις. Θα ήταν το πρώτο μεγάλο θύμα, που αναγκαστικά θα γινόταν ο πρώτος "επενδυτής" της ευρωπαϊκής "πυραμίδας". Ένα θύμα, που θα φορτωνόταν υποχρεώσεις τόσο μεγάλες, οι οποίες θα έμοιαζαν με τις τεράστιες αποζημιώσεις που κάποτε έπρεπε η ίδια να καταβάλει μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Αποζημιώσεις, που —όπως τότε έτσι και τώρα— ο μόνος τρόπος που υπάρχει για να τις αντιμετωπίσει είναι οι τεράστιες εξαγωγές. Αποζημιώσεις, οι οποίες θα την ανάγκαζαν να βάλει εκ νέου την ιμπεριαλιστική "στολή".
Πώς όμως θα αναγκάσεις ένα ελεύθερο κράτος, όπως η Γερμανία, να "φορτωθεί" ένα τέτοιο τεράστιο κόστος; Πώς αναγκάζεις κάποιον να σηκώσει ένα βάρος, το οποίο μόνον με την καταστροφή μετά από πόλεμο μπορεί να συγκριθεί; Πρέπει να βρεις μια δικαιολογία, για να το φορτώσεις. Πρέπει να υπάρχει ένα άλλοθι, που θα "υπνωτίζει" τον λαό, ώστε αυτός να μην αντιδράσει. Πρέπει να "μεθύσει" ο λαός με κάτι δήθεν μεγάλο και "καθαρό". Να αισθανθεί περήφανος, για να μπει στο "σφαγείο". Μήπως ένα τέτοιο άλλοθι εξασφαλίζεται με μια αναίτια και πανάκριβη ενοποίηση; Όταν ελέγχεις τους χαφιέδες, που κυβερνούν τις δύο πλευρές της Γερμανίας, είναι εύκολο να στήσεις μια χολιγουντιανή παράσταση εθνικής "υπερηφάνειας".
Τότε ήταν που από "ευαισθησία" στήθηκε όλο το σκηνικό γύρω από το τείχος του Βερολίνου. Πολλοί από τους "αυθόρμητους" διαδηλωτές ήταν πληρωμένοι χαφιέδες και άλλοι τόσοι απλοί πράκτορες. Οι πολλοί ήταν αφελείς, που πάντα παίζουν τον ρόλο του έρματος. …Το τζάμπα "κρέας", που χρειάζονται οι "παραστάσεις", για να γίνουν ρεαλιστικές. Οι χειροκροτητές της βλακείας του τύπου …"ήμουν κι εγώ εκεί". Το "κρέας" σε κονσέρβα "ευαισθησίας", που πάντα εξασφαλίζει εύκολα το σύστημα. Συγκινητικές ομιλίες, ψεύτικες διηγήσεις, ανύπαρκτοι ήρωες. Όλα αυτά σε ανύποπτο χρόνο, προκειμένου οι Γερμανοί να μην αντιδράσουν στις μεθοδεύσεις των Εβραίων τραπεζιτών, που έλεγχαν τη Γερμανία.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Γκρέμισαν το τείχος, για να απελευθερωθεί το "κτήνος". Αν δεν αναλάμβανε η Γερμανία το τεράστιο δανειακό "βάρος" της δικής της ενοποίησης, δεν θα μπορούσε να ασκήσει ιμπεριαλισμό εις βάρος όλων των άλλων. Δεν θα αναζητούσε τη σωτηρία της μέσα από την καταστροφή όλων των άλλων. Δεν θα διέλυε όλα τα κράτη, προκειμένου να λειτουργεί το δικό της. Αυτό ήταν το όλο κόλπο και χωρίς τη Γερμανία δεν μπορούσε να στηθεί. Η σε μεγάλο βαθμό τεχνητά πολυδάπανη Ένωση της Γερμανίας τούς έδινε το άλλοθι να τη "φορτώσουν" με δάνεια και στη συνέχεια να την κατευθύνουν εναντίον των άλλων Ευρωπαίων. Όταν η σημερινή "ηθική" και "νοικοκυρεμένη" Γερμανία ήταν υπερχρεωμένη, η Ελλάδα ήταν "ανάλαφρη" σαν την Ελβετία. Οι Εβραίοι τραπεζίτες "φόρτωσαν" τη Γερμανία με δάνεια για να έχει συμφέρον να βυθίσει κράτη σαν την Ελλάδα στα δάνεια. Όλα αυτά γίνονταν εύκολα μέσα από τα εβραϊκά κανάλια των τραπεζιτών.
Ο Εβραίος Γκρίνσπαν της FED έδινε φθηνό δάνειο στον Εβραίο Μπλανκφέιν της Γκόλντμαν Σακς, εξασφαλίζοντάς του τη σίγουρη απόδοση. "Μην ανησυχείς…" θα του έλεγε, "…μπορείς αυτό το δάνειο να το μετατρέψεις άμεσα σε κέρδος, αν το "φορτώσεις" στον Εβραίο Τρισέ της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας". Ο Τρισέ το έπαιρνε και δεν ανησυχούσε, γιατί θα το "φόρτωνε" στον Εβραίο Άκερμαν της Ντόιτσε Μπάνκ. Ο Άκερμαν επίσης δεν ανησυχούσε. Γιατί; Γιατί αυτός έκανε το παιχνίδι του γερμανικού ιμπεριαλισμού στην Ευρώπη. Αυτός χρηματοδοτούσε τη γερμανική ηγεσία και αυτή η ηγεσία ανάγκαζε τα κράτη να "ξοδεύουν", για να λειτουργήσει η γερμανική "επίθεση" των μαζικών εξαγωγών. Αυτή η επίθεση είχε ανάγκη την επίθεση της διαφθοράς, η οποία ξεκίνησε από τη Γερμανία. Αυτός χρηματοδοτούσε τις γερμανικές εταιρείες και αυτές μπορούσαν να "λαδώνουν" το σύμπαν και να δημιουργούν "πελάτες" ακόμα κι ανάμεσα σ' αυτούς που δεν είχαν ανάγκη τα γερμανικά προϊόντα.
Από τα ταμεία της Ντόιτσε Μπανκ έφευγαν τα χρήματα, που, μέσω Siemens ή Mercedes ή Krupp, "διέφθειραν" τα κράτη και τις ηγεσίες τους. Με αυτά τα χρήματα έλεγχαν κόμματα και ΜΜΕ στις ευρωπαϊκές χώρες. Με αυτά τα χρήματα η Γερμανία θα "εκβίαζε" τον "καταλληλότερο" Σημίτη να εκδώσει ομόλογα και να ξοδέψει τόνους χρήματος. Ακόμα και αν αυτό το ξόδεμα ξέφευγε από τα όρια, δεν είχαν φόβο. Όταν θα ερχόταν ο "λογαριασμός", η Γερμανία δεν θα ανησυχούσε …Οι Έλληνες θα "πλήρωναν" …με την υποθήκευση της εθνικής τους περιουσίας. Της τεράστιας και μοναδικής αξίας εθνικής τους περιουσίας, την οποία είχαν φροντίσει να καταμετρήσουν και να την αποτιμήσουν. Οι Γερμανοί θα έδιναν και ένα βραβείο στον Εβραίο Παπανδρέου και θα έκλεινε η "πυραμίδα". Θα έκλεινε επιτυχώς για τη Γερμανία και ανεπιτυχώς για την Ελλάδα.
Οι "φωτοτυπίες", οι οποίες ξεκίνησαν σε φορτηγά από την Ουάσιγκτον, μετά από αλλεπάλληλα "καπέλα" θα γίνονταν σχεδόν μια ολόκληρη Ελλάδα. Μια Ελλάδα, που στο τέλος θα τη "σκούπιζε" η "σκούπα" του ΔΝΤ …Του "μαγαζιού" του Εβραίου Στρος Καν. Του "μαγαζιού", που απλά χρειαζόταν μια υπογραφή ενός προδότη, για να ξεκινήσει τη διαδικασία εκποίησης της πατρίδας των Ελλήνων. Η υπογραφή του Εβραίου Γιωργάκη είναι αυτή, η οποία στην ουσία μετατρέπει σε πραγματικά χρήματα όλον αυτόν τον κοπανιστό "αέρα", που όλα αυτά τα χρόνια μοιράζονταν μεταξύ τους οι τοκογλύφοι και τα Golden Boys. Χωρίς την υπογραφή, που υποθηκεύει μια ολόκληρη χώρα στους τοκογλύφους, οι "φωτοτυπίες" της FED θα παρέμεναν τέτοιες. Η υπογραφή του Γιωργάκη κάνει την επιλογή τού Γκρίνσπαν κερδοφόρα. Χωρίς αυτήν την υπογραφή τα χαρτιά παραμένουν χαρτιά και δεν μετατρέπονται σε αξίες.
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης το κόλπο και την "ηθική" της Γερμανίας; Με τα χρήματα της διαφθοράς έγινε η Γερμανία ασυναγώνιστη. Με τα χρήματα που έπαιρνε από τη FED, προκειμένου να εξασφαλίζει πελάτες και προσβάσεις σε όλες τις αγορές. Τα χρήματα έφερναν χρήματα και με τα χρήματα αγοράζεις τεχνογνωσία. Με τα χρήματα "λαδώνεις" υπουργούς και εξουδετερώνεις τους ανταγωνιστές σου και με τα νέα χρήματα "χτίζεις" τη μόνιμη πρωτοκαθεδρία σου. Με χρήματα εξουδετερώνεις τις δυνάμεις των αγορών και στη συνέχεια ως μονοπώλιο διατηρείς την παντοκρατορία σου.
Αντιλαμβανόμαστε ότι η σημερινή εκτεταμένη διαφθορά της Ευρώπης ξεκίνησε από την αγωνιώδη προσπάθεια της Γερμανίας να σωθεί. Δεν της αρκούσε της Γερμανίας να είναι απλά ανταγωνιστική σε σχέση με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους. Η Γερμανία έπρεπε να είναι ασυναγώνιστη, γιατί έπρεπε να "ξεφορτωθεί" τεράστιο δανειακό βάρος. "Βάρος", το οποίο δεν είχε η Γαλλία, για παράδειγμα. "Βάρος", το οποίο δεν της έδινε περιθώρια να χάνει δουλειές και πελάτες. Έπρεπε να διαφθείρει όποιον έβρισκε μπροστά της, προκειμένου να μην έχει απώλειες. Έπρεπε να προτείνει και να προωθήσει μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική σπατάλης, την οποία όμως δεν θα ακολουθούσε η ίδια. Πώς όμως μπορούσε να το κάνει αυτό; Οι τρόποι, για να ξοδεύουν τα κορόιδα χρήμα και να κάνουν πλούσιους τους τραπεζίτες, είναι τρεις.
Ο πρώτος είναι η πρόκληση τεχνητής ακρίβειας στην αγορά, η οποία επιτρέπει στους τραπεζίτες να αρπάζουν ό,τι έχουν οι άνθρωποι στις τσέπες τους και στην ιδανική περίπτωση να δανείζονται. Η αναίτια ακρίβεια όπου οι λαοί απλά για να επιβιώσουν —και κάνοντας στην πραγματικότητα τα ίδια πράγματα που έκαναν πάντα— θα ξοδεύουν πολύ περισσότερα χρήματα. Χωρίς να βελτιώνουν την ποιότητα της ζωής τους, θα "φορτώνουν" τις πιστωτικές τους κάρτες. Μέσα στα πλαίσια του στόχου της πρόκλησης της τεχνητής ακρίβειας ήταν ακόμα και ο σχεδιασμός του ίδιου του ευρωπαϊκού νομίσματος.
Το ίδιο το Ευρώ —ως νόμισμα— έχει σχεδιαστεί από τους τοκογλύφους, προκειμένου να προκαλέσουν τεχνητό κύμα ακρίβειας στην Ευρώπη. Είναι σχεδιασμένο εξ’ αρχής, για να καταστρέψει κάποιους πολύ συγκεκριμένους λαούς. Τους λαούς, που εξ’ αρχής στόχευαν οι αρχιτέκτονες της "πυραμίδας". Τους λαούς, που στόχευαν οι Αμερικανοεβραίοι και υποδείκνυαν στους Γερμανοεβραίους ως θύματά τους. Τους λαούς, που μέχρι τότε είχαν ασθενή νομίσματα και δεν θα μπορούσαν να ελέγξουν την ακρίβεια που θα προκαλούσε ένα νόμισμα με τεράστια αξία. Τα PIGS. Δεν μπορούσαν οι Έλληνες ή οι Ισπανοί ή οι Ιταλοί να ελέγξουν ένα νόμισμα, του οποίου τα κέρματα ήταν πιο ισχυρά από τα δικά τους ισχυρά χαρτονομίσματα. Δεν μπορούσαν οι Έλληνες να διαχειριστούν ένα "κέρμα", το οποίο ισοδυναμούσε με ένα παλιό πεντακοσάρικο συν δύο εκατοστάρικα και κάτι ψιλά. Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπουμε. Οι αγορές των πλουσίων λαών είναι ελεγχόμενες και φτηνές και αυτές των φτωχών ανεξέλεγκτα ακριβές.
Ο δεύτερος τρόπος, για να οδηγηθούν οι λαοί στην πολυπόθητη για τους κερδοσκόπους σπατάλη, είναι τα μεγάλα δημόσια έργα. Αναγκάζεις τους λαούς να χρηματοδοτήσουν φαραωνικού τύπου έργα, τα οποία είτε δεν έχουν ανάγκη είτε δεν θα έπρεπε να τους ενδιαφέρουν λόγω κόστους. Τους επιδοτείς δήθεν με "φωτοτυπίες", αλλά τους αναγκάζεις να "συγχρηματοδοτήσουν" με πραγματικά δάνεια τα άχρηστα ή περιττά ή απαγορευμένα έργα. Γίνεσαι συνέταιρος με τους τοπικούς Μπομπολαίους και από εκεί και πέρα αυτοί τα αναλαμβάνουν όλα. Αυτοί, μέσω των δικών τους ΜΜΕ, προτείνουν τους "καταλληλότερους" και ξεκινάνε με χρήματα των τοκογλύφων τα φιλόδοξα έργα του Ραμσή του 3ου..
Τέλος, ο τρίτος τρόπος είναι ο "εκσυγχρονισμός" των υπαρχουσών κρατικών υποδομών. Αναγκάζεις τους λαούς να χρηματοδοτήσουν την τεχνολογική αναβάθμιση αυτών των υποδομών. Τους δανείζεις άπειρα χρήματα, για ν' αγοράσουν αναγκαστικά τα δικά σου προϊόντα. Αναγκαστικά να εκσυγχρονιστεί ο ΟΤΕ, αλλά επίσης αναγκαστικά πρέπει να τον εκσυγχρονίσει …η Siemens. Αναγκαστικά "λαδωμένα" και αναγκαστικά πανάκριβα τα από τη φύση τους απαγορευτικά για ένα μικρό κράτος έργα. Πληρώνεις Μαντέληδες και Σημίτηδες να συνεργαστούν με χαφιέδες της γερμανικής Στάζι —όπως ο Κόκκαλης— και κάνεις τη δουλειά σου. Αυτοί παριστάνουν τους εκσυγχρονιστές και τους τίμιους οπαδούς των "θρύλων" και εσύ λεηλατείς το σύμπαν. Όποιος αντιδρά, είναι σκοταδιστής και εθνικιστής.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί "αγάπησαν" και βέβαια χρηματοδότησαν τόσο πολύ την Ευρωπαϊκή Ένωση; Την εξόχως σπάταλη Ευρωπαϊκή Ένωση; Τον λόγο που οι ισχυροί έκαναν τα "κορόιδα", όταν οι δήθεν "πονηροί" έκλεβαν στις κοινοτικές επιδοτήσεις; Όταν οι δήθεν πονηροί έκλεβαν τα "κομφετί" της FED; Όταν τα "ποντίκια" της Μεσογείου έκλεβαν από το "τυρί" της "φάκας"; Όλα μέσα στο κόλπο ήταν. Ό,τι έκανε ο "εκσυγχρονιστής" Σημίτης στην Ελλάδα το ίδιο έκανε και ο "εκσυγχρονιστής" Μπαρόζο στην Πορτογαλία. Ό,τι ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες για την Ελλάδα ήταν το Πανευρωπαϊκό για την Πορτογαλία.
Τα πάντα στόχευαν στο να οδηγήσουν τους λαούς στη σπατάλη και την υπερχρέωση. Οι Γερμανοί "πουλούσαν" προϊόντα και οι τοκογλύφοι δάνειζαν στους "αγοραστές". Οι ψεύτικες επιδοτήσεις "έδεναν" τα κράτη στην εβραϊκή "παγίδα" του γερμανού "σφαγέα". Αυτές οι επιδοτήσεις του "πέτσινου" χρήματος οδηγούσαν τα κράτη και τους λαούς στη σπατάλη και στην ακρίβεια. Στοιχεία απαραίτητα για τον σχεδιασμό, εφόσον χωρίς αυτά δεν θα μπορούσαν να δρομολογήσουν τα εγκλήματά τους. Χωρίς την κοινοτική "αλληλεγγύη" και τη δήθεν ενισχυτική πολιτική των κοινοτικών επιδοτήσεων δεν θα μπορούσαν να "σπρώχνουν" τα συμπληρωματικά δάνεια, τα οποία οδηγούσαν τα κράτη στο σημερινό ξεπούλημα και τους λαούς στην εξαθλίωση.
Η περίπτωση της Ελλάδας, δηλαδή, είναι η αντιπροσωπευτικότερη περίπτωση, εφόσον πάνω της δοκιμάστηκαν όλες οι πρακτικές. Ακόμα και σήμερα στην εποχή του ΔΝΤ η Ελλάδα στην πραγματικότητα αποτελεί το βασικό "πείραμα" της Νέας Τάξης. Αν κατορθώσουν και με τα ψεύτικα χρήματα της FED αρπάξουν την Ελλάδα από τα χέρια των Ελλήνων, τότε θα γνωρίζουν ότι αυτό μπορούν να το κάνουν παντού στο κόσμο. Αν το καταφέρουν στην Ελλάδα, θα το δοκιμάσουν στην Ισπανία, την Πορτογαλία και όπου αλλού τους ενδιαφέρει. Ό,τι βλέπουμε σήμερα να συμβαίνει εις βάρος της Ελλάδας, είναι μέρος μιας καλά οργανωμένης επίθεσης, που οδηγεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Αφού την οδήγησαν με το "καρότο" των επιδοτήσεων και των δανείων εκεί όπου ήθελαν, τώρα την απειλούν με το "μαστίγιο", προκειμένου να τους παραδώσει ό,τι της ανήκει.
Την Ελλάδα τη βύθισαν στη διαφθορά και τη σπατάλη αυτοί, οι οποίοι σήμερα την κατηγορούν για σπατάλη και διαφθορά. Οι ίδιοι, που μας δείχνουν τώρα τα μεσαία "δάκτυλά" τους, είναι οι ίδιοι που μας επέβαλαν την αθλιότητα …Τα ζώα, που διόρισαν τους Σημίτηδες και τους Πάγκαλους να μας κυβερνάνε και να φτάνουν σήμερα να μας λένε ότι …"μαζί τα φάγαμε". "Μαζί τα φάγαμε", επειδή οι προδότες άνοιξαν την αγορά και αφού κατέστρεψαν την ελληνική παραγωγή υπέρ της Γερμανίας, επιδοτούσαν την επιβίωση των άνεργων πλέον Ελλήνων υπό καθεστώς αφόρητης ακρίβειας. Επιδοτούσαν την επιβίωση των πιο φτωχών Ευρωπαίων στην πιο ακριβή αγορά της Ευρώπης. Αυτό ήταν το "άλλοθι", που επικαλείται ο Πάγκαλος, για να εξασφαλίσει την ανοχή μας απέναντι στο σφαγιαστικό ΔΝΤ. Την επιδότηση της φτώχειας τα κτήνη τη μετέτρεψαν σε συνενοχή και έβαλαν τον φτωχό λαό στην ίδια πλευρά με τους κλέφτες. Ακόμα και ένα "επίδομα αλληλεγγύης", που παίρνει παράνομα κάποιος φτωχός, πάνω στην αγωνία του να επιβιώσει, τον καθιστά "ομοούσιο" του Μπόμπολα και του Τσοχατζόπουλου.
Όλα αυτά δεν έγιναν στην τύχη. Υπήρχε ολόκληρος σχεδιασμός, για να φτάσουμε στο σημείο αυτό. Όλα ξεκίνησαν το 1998, όταν η ελληνική κυβέρνηση έθεσε ως κύρια επιδίωξη την ένταξη στην ΟΝΕ …Την εποχή που μας "παραμύθιαζαν" με την "ισχυρή" Ελλάδα και τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε όμως τα νούμερα δεν έβγαιναν και φυσικό ήταν να μην βγαίνουν. Για να μπορέσουν οι δωσίλογοι των Ναζί —τύπου αδερφών Σημίτη— να το καταφέρουν αυτό, απευθύνθηκαν —σύμφωνα με τους New York Times και τη Wall Street Journal— στη διαβόητη Goldman Sachs. Στον υπόκοσμο της παγκόσμιας οικονομίας. Τότε "μαγείρευαν" τα Greek statistics.
Τότε όμως κανένας από τους σημερινούς "ηθικολόγους" Γερμανούς δεν διαμαρτυρόταν. Στην πραγματικότητα όχι απλά δεν διαμαρτύρονταν, αλλά είχαν επιβάλει και τον νόμο της σιωπής για όσους είχαν την αφέλεια να διαμαρτυρηθούν. Είχαν επιβάλει τη στρατιωτική "σιγή" πριν την επίθεση. Όπως αποκαλύπτεται στη γερμανική Βild, υπήρχε κλίμα τρομοκρατίας εναντίον όποιου τολμούσε ν' αμφισβητήσει τη δυνατότητα της Ελλάδας να μπει στην Ευρωζώνη …Εναντίον όποιου αμφισβητούσε τη μαγειρική της Goldman Sachs …Εναντίον του οποιουδήποτε …Ακόμα κι αν αυτός ήταν ανώτατος Γερμανός αξιωματούχος. Είναι γνωστή πλέον η επιστολή του τότε Υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας Χανς Άιχελ προς τον τότε επικεφαλής της Bundesbank Έρνστ Βέλτεκε με στόχο να σταματήσουν οι επικριτικές φωνές εκ μέρους της Bundesbank και συγκεκριμένα του Χανς Ρέκερς, μέλους του διοικητικού συμβουλίου της Bundesbank.
Έκλειναν "στόματα" εκείνη την εποχή οι Γερμανοί. Υπήρχε τρομοκρατία εναντίον του όποιου απλά περιέγραφε την απλή λογική. Γιατί; Γιατί αυτό ήταν το όλο κόλπο. Η Ελλάδα έπρεπε να μπει στη ζώνη του Ευρώ, για να καταστραφεί. Για να κατακτηθεί από τους δανειστές της. Για να μπορέσει —παρανόμως και παραλόγως— να δανειστεί εκείνα τα ποσά, τα οποία θα την οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία. Εκείνα τα ποσά, τα οποία δεν θα μπορούσε και δεν είχε κανέναν λόγο να τα δανειστεί, αν παρέμενε στην δραχμή. Δεν θα μπορούσε με την δραχμή ως νόμισμα να δανειστεί τρισεκατομμύρια επί τρισεκατομμυρίων χωρίς να υπάρξει κοινωνική αντίδραση. Δεν θα μπορούσε με λίγα λόγια να πάρει ένα μεγάλο κομμάτι από τον "μουντζούρη" της Γερμανίας.
Τότε οι Γερμανοί επέβαλαν την απόλυτη σιωπή. Τρομοκράτησαν όλο τον κόσμο, που για τον άλφα ή βήτα λόγο ήθελε να σταματήσει την καταναγκαστική οικονομική αυτοκτονία της Ελλάδας. Επέβαλαν για πρωθυπουργό της Ελλάδας τον "κατάλληλο" Σημίτη, του αδερφού του ακόμα καταλληλότερου πράκτορά τους. Τότε η ηθική τους δεν υπήρχε. Τότε το ψέμα βόλευε. Τότε, όχι μόνον ήθελαν, αλλά ανάγκαζαν ακόμα και με απειλές την Ελλάδα να είναι εκτός από "ψεύτρα" και σπάταλη, για να τη φορτώνουν με πανάκριβη τεχνολογική "σαβούρα". Υπό το καθεστώς απειλών ανάγκαζαν την Ελλάδα να κάνει ολυμπιακές και άλλες φιέστες, δημιουργώντας νέα χρέη, για να μπορεί η "νοικοκυρεμένη" Γερμανία να ξεπληρώνει τα χρέη της, χωρίς να ξοδεύει δεκάρα τσακιστή. Γι' αυτόν τον λόγο εκείνη την εποχή κανένας στην Ευρώπη —και κυρίως οι "ηθικολόγοι" του Βερολίνου— δεν "έβλεπαν" τι έκαναν τα κτήνη της Goldman Sachs και τα "εκσυγχρονιστικά" καθάρματα.
Αυτοί είναι οι σύγχρονοι κατακτητές της Ελλάδας. Οι σύγχρονοι Ναζί-μενς. Με διαφθορές, ελεεινούς προδότες και χαφιέδες κατάφεραν να λεηλατήσουν έναν λαό και ένα κράτος. Με χαμερπείς Χρυστοφοράκους και ελεεινούς Μαντέληδες κάνουν "πόλεμο". Με "βραβεία" δουλεύουν τον κόσμο με τους "διαπρεπείς" δωσίλογους. Στο όνομα μιας δήθεν ενιαίας Ευρώπης. Στο όνομα μιας δήθεν ενωμένης ευρωπαϊκής "οικογένειας". Ποια "οικογένεια" μπορεί να υπάρξει και να επιβιώσει στο μέλλον, όταν ο ισχυρός κλέβει και βιάζει τους πιο αδύναμους; Πόσο μπορεί να επιβιώσει μια Ε.Ε. με μια Γερμανία να πιάνει τον "κώλο" όλων των άλλων; Τέτοια "οικογένεια" μόνον ο Χίτλερ ονειρευόταν και αυτό το πλήρωσε η Γερμανία.
Τώρα, όπως συμβαίνει με τους τοκογλύφους, άλλαξαν στάση. Τώρα δεν υπάρχουν χαμόγελα. Τώρα οι Έλληνες είναι ψεύτες. Τους ξεγέλασαν. Τώρα δεν θέλουν να τους δώσουν χρήματα. Τώρα θέλουν να τους αρπάξουν την περιουσία. Γι' αυτό γίνονται όλες αυτές οι γερμανικές "παραστάσεις" τρόμου. Για να τους αρπάξουν μετά από τον ΟΤΕ και τη ΔΕΗ και ό,τι άλλο έχει απομένει. Ακόμα και το νερό που πίνουν οι Έλληνες θέλουν να το διεκδικήσουν. Πόσο μεγάλη είναι η αξία της ελληνικής περιουσίας, που έγινε λεία της γερμανικής λεηλασίας; Αρκεί να σκεφτεί κάποιος ότι σήμερα η πανίσχυρη Γαλλία αναγκάζεται και ξεπουλάει ένα μεγάλο μέρος της ακίνητης περιουσίας της στο εξωτερικό, για να εξοικονομήσει περί τα 300 εκατομμύρια ευρώ άπαξ και ο ΟΤΕ, που μας άρπαξαν οι Γερμανοί τζάμπα, έχει κέρδη 2,5 δις ευρώ τον χρόνο …Ζωντανό χρήμα κάθε χρόνο.
Τα ίδια κάνει η Γερμανία σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης. Λεηλατεί και διαφθείρει όποιον λαό και κράτος βρίσκει μπροστά της. Από την Ελλάδα και την Ουγγαρία μέχρι την Πολωνία, παντού τα ίδια κάνει. Έχει σπάσει τον "μουντζούρη" της Ενοποίησής της και τον έχει μοιράσει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Το αρχικό δημοσιονομικό χρέος της Ενωμένης Γερμανίας έχει γίνει ο δημοσιονομικός εφιάλτης των κρατών της Ενωμένης Ευρώπης. Αυτό, δηλαδή, το οποίο επεδίωκαν από την αρχή ο Γκρίνσπαν και η συμμορία του. Αυτό, που έδωσαν στη Γερμανία ως ρόλο. Εξαιτίας των αναγκών αυτού του ρόλου βλέπουμε τη φαινομενικά αλλοπρόσαλλη γερμανική συμπεριφορά. Γι' αυτόν τον λόγο η Γερμανία, ενώ εμφανίζεται ως το κράτος που διαφθείρει τους πάντες, στη συνέχεια κατηγορεί με πάθους τους διεφθαρμένους. Ο απόλυτα "λερωμένος" "αρχάγγελος" της "καθαρότητας".
Όπου υπάρχει κρατική διαφθορά, αναζητάς πλέον τη γερμανική εταιρεία που την προκαλεί.
Απλά πράγματα. Ο κόσμος έχει αλλάξει. Ο Πλανήτης είναι δεδομένος και είμαστε υποχρεωμένοι να συνυπάρξουμε πάνω σ' αυτόν. Είναι πολύ μικρός, για ν' αντέξει νέους στρατηλάτες και κατακτητές. Δεν υπάρχουν μέρη ν' ανακαλυφθούν και να κατακτηθούν. Δεν υπάρχουν κενά, για να πληρωθούν. Οι μόνες "αυτοκρατορίες", οι οποίες θα επιβιώσουν από εδώ και πέρα, θα είναι αυτές των πανανθρώπινων οραμάτων και των εφαρμόσιμων ιδεών. Το μεγαλείο ενός λαού δεν μετριέται πλέον με τα οικόπεδα και τα κανόνια, παρά με τη γνώση και τον πολιτισμό του. Το μεγαλείο ενός συστήματος δεν μετριέται με την έκτασή του, παρά με τη λειτουργικότητά του σε σχέση με τους πολίτες του και τους γείτονές του. Σήμερα ειδικά —και εν μέσω κρίσης— πολλοί Αμερικανοί θα ήθελαν να είναι πολίτες του "ταπεινού" Λουξεμβούργου, παρά της κοσμοκράτειρας δύναμης.
Από τον —επιστημονικά πλέον αποδεδειγμένα— Εβραίο Χίτλερ μέχρι τη σημερινή πράκτορα της Στάζι οι πάντες είναι ίδιοι. Υπάλληλοι των ίδιων αφεντικών. Οι Ροκφέλερ και οι Ρότσιλντ χρηματοδοτούσαν κάποτε τον Χίτλερ και οι ίδιοι χρηματοδοτούν σήμερα τη Μέρκελ. Τους "εκφραστές" του επιθετικού γερμανισμού. Έλεος. Κουράσανε όχι απλά την ευρωπαϊκή ιστορία, αλλά την ανθρώπινη ιστορία. Τους βαρέθηκε η ιστορία των ανθρώπων. Τους βαρέθηκαν τα χώματα της Ευρώπης. Είναι οι απόλυτα προβλέψιμοι δήθεν "απρόβλεπτοι" παράγοντές της.
Τώρα η ίδια Γερμανία έρχεται να επαναλάβει τον εαυτό της. Αφού κατέστρεψε δύο φορές σε έναν αιώνα τους Έλληνες —που δηλώνει ότι θαυμάζει …αλλά δεν αποζημιώνει—, έρχεται να τους αρπάξει ό,τι κατόρθωσαν να δημιουργήσουν με κόπο. Έναν κόπο, ο οποίος ήταν μεγαλύτερος και από θυσία …Ό,τι δημιούργησαν εκ του μηδενός πάνω σε συντρίμμια με γυμνά χέρια και με άδεια στομάχια. Ό,τι δημιούργησαν στη μετακατοχική περίοδο, έρχεται να τους το αρπάξει, χρησιμοποιώντας εκ νέου δωσίλογους και διεφθαρμένους προδότες. Ό,τι δημιούργησαν οι Έλληνες —αεροδρόμια, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, εταιρείες παραγωγής ενέργειας—, έρχεται να το διεκδικήσει τζάμπα, δίνοντας "βραβεία" σε δωσίλογους.
Όλα θέλουν να τ' αρπάξουν. Θέλουν επίσης ν' αρπάξουν ό,τι μπορεί να ξοδεύει ο ελληνικός λαός, για να καλύψει τις ανάγκες του. Στρατιωτικές προμήθειες, προμήθειες νοσοκομείων ανήκουν σ' αυτά, τα οποία το τέρας του Ρήνου αντιλαμβάνεται ως λεία. Ας ψάξει κάποιος να δει ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν στη μεγάλη διαφθορά των ελληνικών νοσοκομείων. Ας ψάξει κάποιος να δει ποιες εταιρείες πρωταγωνιστούν στη μεγάλη διαφθορά των προμηθειών στρατιωτικού εξοπλισμού. Μέχρι και τα χρήματα, τα οποία ξοδεύουν οι Έλληνες για την καθημερινή τους επιβίωση, τα διεκδικούν. Με κάτι "μεγαλομάγαζα" τύπου Lidl, που ταΐζουν με δευτεράντζες την "πλέμπα", οι Γερμανοί διεκδικούν ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει στην ελληνική αγορά.
Στη συνέχεια, αυτό, το οποίο κάνουν σήμερα εις βάρος της Ελλάδας, επιδιώκουν να το κάνουν εις βάρος όλων των Ευρωπαίων του Νότου. Γι' αυτόν τον λόγο βιάζονται ν' αλλάξουν τη Συνθήκη της Λισσαβόνας. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν αρχίσει να προετοιμάζουν τους λαούς με ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Γι' αυτόν τον λόγο "αυτοαναγορεύονται" σαν οι ηθικοί τιμητές των πάντων. Τα "θύματα" των "κακών" και των "τεμπέληδων", που πρέπει να νοικοκυρέψουν την Ευρώπη.
Ο στόχος τους είναι πλέον προφανής. Θέλουν να λεηλατήσουν τα κράτη και στη συνέχεια να εξουδετερώσουν τους λαούς τους, για να μην μπορούν ν' αντιδρούν. Θέλουν να τα λεηλατήσουν σε βαθμό κατάκτησης και δεν θέλουν αντιδράσεις από τα θύματά τους. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για τη σταδιακή μετάλλαξη μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία σύντομα θα θυμίζει ένα νέο Άουσβιτς. Ένα "Άουσβιτς" άλλης κλίμακας, το οποίο δεν θα αφορά πλέον κοινά πρόσωπα, αλλά λαούς ολόκληρους. Ένα περιοριστικό πλαίσιο, όπου οι "σημαδεμένοι" από τους Γερμανούς λαοί θα είναι πλήρως ελεγχόμενοι. "Αποτυχημένοι", που το σύστημα εξουσίας θ' αποφασίζει μόνο του γι' αυτούς. "Κατώτεροι", οι οποίοι δεν θα δικαιούνται την αυτοδιαχείριση. Ζωντανοί-νεκροί, οι οποίοι θα υπάρχουν, αλλά δεν θ' αποφασίζουν μόνοι τους για τα όσα τους αφορούν.
Αυτή είναι η Ευρώπη, που ονειρεύονται τα εβραϊκά αφεντικά της Μέρκελ. Μια Ευρώπη-"ιδιοκτησία" τους, η οποία θα λειτουργεί σαν σκληρό "Άουσβιτς". Με εβραϊκά χρήματα οι Γερμανοί φασίστες χτίζουν" το νέο "Άουσβιτς" της Ευρώπης. Το ίδιο έργο που είδαμε με τον Χίτλερ, αλλά σε άλλη κλίμακα. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν ανάγκη τη Γερμανία, η οποία θα παριστάνει τον σκληρό και βίαιο "θαλαμοφύλακα" του στρατοπέδου συγκέντρωσης. Γι' αυτόν τον λόγο απέφυγαν τη σύνταξη ενός Ευρωπαϊκού Συντάγματος. Δεν θέλουν οι λαοί της Ευρώπης να έχουν δικαιώματα μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και γι' αυτό επέλεξαν τη Συνθήκη.
Απλά πράγματα. Σύνταγμα είναι ο άκαμπτος νόμος, ο οποίος τοποθετεί ισότιμα όλους τους λαούς απέναντι στο δίκιο και το σωστό της όποιας πολιτισμικής επιλογής έχουν κάνει. Συνθήκη είναι ο εύκαμπτος νόμος, ο οποίος τοποθετεί τον έναν λαό απέναντι στον άλλο. Το Σύνταγμα προστατεύει τους αδύναμους, ενώ η Συνθήκη βολεύει τους ισχυρούς. Γι' αυτό το απέφυγαν. Κατά τη γνώμη διαβόητων "δημοκρατών" —όπως είναι η Μέρκελ ή ο Σόιμπλε— δεν δικαιούνται δικαιώματα κατακτημένοι λαοί χωρίς περιουσία. Γιατί να έχουν ψήφους στα ευρωπαϊκά συμβούλια; Γιατί να έχουν σειρά σε προεδρίες; Γιατί να έχουν δικούς τους επιτρόπους; Γιατί να υπάρχουν ανεξάρτητες Ελλάδες, Πορτογαλίες ή Ισπανίες στη "δική" τους Ευρώπη;
Όλοι αυτοί είναι "κατώτεροι" και δεν δικαιούνται να συναποφασίζουν με τους "ανώτερους". Δεν δικαιούνται να μπαίνουν στα υψηλά "σαλόνια" της εξουσίας. Θα τους διορίζουν οι Ναζί-μενς κατακτητές έναν πρωθυπουργεύοντα "Κουίσλιγκ" τύπου Γιωργάκη, Μπαρόζο, Θαπατέρο …και τέλος. Θα προδίδουν αυτοί οι ψευδοηγέτες τους λαούς τους και μετά το πέρας των θητειών τους θα αποζημιώνονται από τους Ναζί-μενς με κάποιο δήθεν διεθνές και υψηλού κύρους πόστο και βέβαια με τις ανάλογες ασυλίες. Τις ασυλίες των "φυλάκων" των "στρατοπέδων συγκέντρωσης". Γιατί όλοι σήμερα αναρωτιούνται για το πού θα βολευτεί ο προδότης των Ελλήνων Γιωργάκης; Γιατί απλούστατα είδαν το πού βολεύτηκε ο προδότης των Πορτογάλων Μπαρόζο.
Η Γερμανία, η οποία επιμένει να δηλώνει ότι "θαυμάζει" τους Έλληνες και —κατά την άποψη των δικών της "πατέρων"— θέλει να υπάρχει και να λειτουργεί με βάση το ελληνικό πνεύμα, έχει γίνει ο χειρότερος εφιάλτης των Ελλήνων. Ένα πραγματικός καταστροφέας των ελληνικών "κυττάρων". Έχει γίνει χειρότερη για τον ελληνισμό απ' ό,τι ήταν οι Πέρσες του παρελθόντος. Τόσο χειρότερη, που, ως Έλληνες, θα προτιμούσαμε να μην μας "θαυμάζει" και να μην μας "αγαπάει". Τουλάχιστον, αν μας μισούσε, μπορεί και να μας σεβόταν περισσότερο. Μπορεί και να φοβόταν να έρθει στην πατρίδα μας με την άνεση του "φίλου", ο οποίος δεν ελέγχεται και στο τέλος λειτουργεί ως εχθρός.
Το τραγικό γι' αυτήν είναι ότι όλα αυτά τα κάνει τζάμπα. Σύντομα θ' αποδειχθεί ότι αυτό, το οποίο έχει κάνει η σύγχρονη "ισχυρή" Γερμανία, είναι μια "τρύπα" στο νερό. Έχει έρθει σε "τριβή" με όλους τους λαούς, για να πιάσει την καλύτερη "θέση" σε ένα "αεροσκάφος" το οποίο πέφτει. Την μίσησε εκ νέου όλη η Ευρώπη για κέρδη, τα οποία ποτέ δεν θα προλάβουν να μοιραστούν. Γιατί; Γιατί αυτό, το οποίο εμφανίζει σαν γερμανική ανάπτυξη, είναι στην πραγματικότητα η "κλεμμένη" ανάπτυξη όλης της Ευρώπης, η οποία λεηλατήθηκε από τη Γερμανία.
Αυτό από μόνο του οδηγεί σε αδιέξοδο. Γιατί; Γιατί δεν είναι δυνατόν με μια αγελάδα στην κατοχή σου να είσαι ταυτόχρονα καί γαλατάς καί κρεοπώλης. Δεν είναι δυνατόν να έχεις καταστρέψει τις οικονομίες των πάντων και ταυτόχρονα να τους θέλεις αποδοτικούς πελάτες. Δεν είναι δυνατόν να έχεις οδηγήσει τους Ισπανούς στην ανεργία και να θέλεις να τους πουλήσεις τα νέα Volkswagen και τις νέες κουζίνες της Bosh. Δεν είναι δυνατόν να έχεις "φάει" όλες τις ελληνικές ΔΕΚΟ και ταυτόχρονα να θέλεις μεγάλες κρατικές προμήθειες από ένα κράτος, το οποίο πλέον δεν διαθέτει κεφάλαιο. Είναι μια αδιέξοδη ανάπτυξη σε μια αγορά, η οποία διαρκώς φθίνει και αργά ή γρήγορα θα λειτουργήσει σαν ατμός μέσα σε μια δεξαμενή χωρίς δυνατότητα εκτόνωσης. Εκ των δεδομένων λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει ο σχεδιασμός, ο οποίος ακολουθείται σήμερα και δεν υπάρχει περίπτωση να βλέπουν για πολύ καιρό ακόμα οι Γερμανοί την Αθήνα από ψηλά …Είτε από τον τελευταίο όροφο του μεγάρου του ΟΤΕ είτε από τον πύργο ελέγχου του Αεροδρομίου Αθηνών.
Απλά πράγματα. Το παράσιτο δεν μπορεί να επιβιώσει αν είναι μεγαλύτερο από τον οργανισμό που το φιλοξενεί. Το παράσιτο δεν μπορεί να είναι απόλυτα εχθρικό με τον ξενιστή του.
Νόμιζαν ότι με τα δάνεια και την προπαγάνδα των ΜΜΕ μπορούν να ελέγχουν τα πάντα. Το αποτέλεσμα; Ελέγχουν πράγματι τα πάντα σε έναν κόσμο, ο οποίος απλά δεν μπορεί να επιβιώσει. Τους ανήκει στην κυριολεξία ένας κόσμος, ο οποίος αργοπεθαίνει "ανασαίνοντας" με δυσκολία μέσα από τα hi tech "σωληνάκια" του. Ένας κόσμος, που τον βρήκαν όμορφο σαν τον Άδωνη, δυνατό σαν τον Ηρακλή και με τις τοκογλυφίες τους τον κατάντησαν σαν τον Στήβεν Χώκινγκ. Ανάπηρο, δύσμορφο, ανίκανο να εργαστεί και να επιβιώσει με τις δυνάμεις του πάνω σε ένα hi-tech καροτσάκι, το οποίο το αγόρασε με επιδοτούμενο τραπεζικό δάνειο.
Ας προσπαθήσει ο αναγνώστης έστω να φανταστεί το πόσο θυμωμένος μπορεί να είναι ένας Αμερικανός, ο οποίος λίγα χρόνια πριν ήταν ένας ευυπόληπτος εργαζόμενος πολίτης με μια αξιοζήλευτη ζωή και σήμερα είναι ένας άστεγος, που ζεσταίνεται γύρω από ένα βαρέλι και κοιμίζει την οικογένειά του μέσα σε ένα αντίσκηνο. Ας προσπαθήσει να φανταστεί πόσο θυμωμένος μπορεί να είναι ένας Γάλλος εργαζόμενος, που, λίγα χρόνια πριν τη σύνταξή του, φοβάται για τη θέση εργασίας του και επιπλέον αναγκάζεται να δουλέψει παραπάνω χρόνια, για να πληρωθεί πολύ λιγότερα απ' όσα περίμενε. Ας προσπαθήσει να φανταστεί πόσο θυμωμένος μπορεί να είναι ένας Ρώσος άνεργος, ο οποίος συντηρείται από την κόρη του, που κάνει βίζιτες σε κάποιο καταγώγιο της Ευρώπης. Ας προσπαθήσει να φανταστεί πόσο θυμωμένος μπορεί να είναι ένας Έλληνας συνταξιούχος, ο οποίος υπέμενε τα πάντα σε ένα ανασφαλές ελληνικό εργασιακό περιβάλλον μέχρι να πάρει την ασφαλή σύνταξη και σήμερα του την κόβουν, στερώντας του τη δυνατότητα όχι απλά να επιβιώσει, αλλά να "ησυχάσει" επιτέλους.
Αυτή η οργή που καθημερινά συσσωρεύεται στη Δύση, κάπου θα ξεσπάσει. Είναι θέμα χρόνου να ξεσπάσει. Δεν μπορεί μια χύτρα να συσσωρεύει έπ’ άπειρον πίεση. Οι πάντες είναι εξοργισμένοι, αλλά δεν γνωρίζουν προς τα πού να κατευθύνουν την οργή τους. Είναι εξοργισμένοι με όλους και κυρίως με τις ηγεσίες τους. Τις ηγεσίες των λακέδων των Εβραίων. Τις ηγεσίες των "λαδωμένων" από τους τραπεζίτες σφουγκοκολάριων. Αν ελάχιστο ποσοστό αυτής της καλπάζουσας οργής μετατραπεί σε αντισιωνισμό, τότε τα πράγματα θα γίνουν εφιαλτικά για τους Εβραίους. Θα τους εξατμίσουν στην κυριολεξία οι λαοί. Καινούργιο Πλανήτη θα πρέπει να ψάχνουν, αν τους πάρουν χαμπάρι τα θύματά τους. Θα νοσταλγήσουν οι Εβραίοι την εποχή που τους κυνηγούσε ο Φαραώ και υπήρχε μπροστά τους μια μεγάλη, ευάερη, ευήλια και ευρύχωρη έρημος ...ως επιλογή σωτηρίας.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου