Μπίζνες με το κλίμα

του Αλέκου Λασκαράτου

 

Μπορεί η παγκόσμια διάσκεψη του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή που γίνεται στο Κανκούν του Μεξικού να μην υπόσχεται πολλά ως προς τα αποτελέσματα που θα πετύχει έβγαλε όμως μια πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτοφανή είδηση. Ο Dr Rajendra Pachauri επικεφαλής της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για το Κλίμα (IPCC), μιλώντας στη σύνοδο δήλωσε ότι «θα πρέπει για να σταματήσει η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη, να στραφούμε στη γεωμηχανική»!

 
 

Είναι περίπου μια πενταετία τώρα που κάποιοι ανόητοι επιστήμονες (ναι, υπάρχουν τέτοιοι και είναι και αρκετοί) καθώς και διαπλεκόμενοι επιστήμονες (και απ’αυτούς έχουμε μπόλικους), προωθούν την ιδέα της Γεωμηχανικής ή πιο σωστά της Κλιματομηχανιικής για να σωθεί η ανθρωπότητα από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Οι όροι στα αγγλικά είναι Geoengineering και Climate engineering. Δεν πρόκειται για τεχνικές μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κλπ. αλλά για τεχνικές παρέμβασης στο κλίμα προκειμένου να αντιστραφούν οι επιπτώσεις από την κλιματική αλλαγή. Οι τεχνικές αυτές χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες. Αυτές που έχουν σαν στόχο την άμεση μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας που θα φτάνει στη Γη, και συνεπώς την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Η δεύτερη κατηγορία στοχεύει στη δέσμευση/απορρόφηση μεγάλων ποσοτήτων του διοξειδίου του άνθρακα τόσο στη στεριά όσο και στη θάλασσα μειώνοντας έτσι τις ποσότητες των αερίων του θερμοκηπίου που εκπέμπονται προς την ατμόσφαιρα.

Στην πρώτη κατηγορία έχουμε ενδεικτικά:
• την τοποθέτηση στο διάστημα πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων μικρών κατόπτρων σε τροχιά γύρω από τη Γη που θα αντανακλούν πίσω στο διάστημα την ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας και συνεπώς την καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη
• τον ψεκασμό με τεράστιες ποσότητες θείου της ατμόσφαιρας. Τα σωματίδια του θείου θα δημιουργήσουν ένα στρώμα που θα περιβάλει όλη τη Γη και θα έχει, όπως και το πιο πάνω παράδειγμα, σαν αποτέλεσμα τη μείωση της θερμοκρασίας της Γης.
• την εκτόξευση από πλοία μεγάλων ποσοτήτων θαλασσινού νερού προς την ατμόσφαιρα με τεράστιες αντλίες. Το θαλασσινό νερό όταν εξατμιστεί σε ύψος θα αφήσει κρυστάλλους αλάτων που θα καταστήσουν τα σύννεφα λευκότερα και επομένως θα ανακλάται πίσω στο διάστημα μεγαλύτερη ποσότητα ηλιακής ακτινοβολίας

Στη δεύτερη κατηγορία έχουμε επίσης ενδεικτικά:
• την απόρριψη στους ωκεανούς μεγάλων ποσοτήτων σιδήρου το οποίο όπως έχουμε ήδη αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο δρα σαν καταλύτης και ενεργοποιεί τη βιολογική αλυσίδα στη θάλασσα. Η αυξημένη παραγωγή φυτοπλαγκτόν, το οποίο δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα και παράγει οξυγόνο, θα φέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Είναι πολύ αμφίβολο αν καμία από τις προτεινόμενες τεχνικές μπορεί να φέρει το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Το κλίμα είναι το πολυπλοκότερο δυναμικό σύστημα που υπάρχει στη φύση. Είναι έντονα μη γραμμικό (δηλαδή, απλοποιώντας, ένα και ένα δεν κάνουν πάντα δύο, άλλες φορές κάνουν περισσότερο και άλλες φορές κάνουν λιγότερο) και διαθέτει πολύπλοκους μηχανισμούς θετικής και αρνητικής ανάδρασης. Είναι πραγματικά αστείο το να πούμε ότι θα κάνουμε το τάδε και θα φέρουμε το δείνα αποτέλεσμα. Ακόμα και αν είναι έτσι αρχικά, κανείς δεν ξέρει ποιά θα είναι η παραπέρα αντίδραση/ανάδραση του κλιματικού συστήματος. Μπορεί το αποτέλεσμα να έιναι αντίθετο από αυτό που επιδιώκουμε και καταστροφικό για τον πλανήτη.

Ας πάρουμε σαν παράδειγμα το φυτοπλαγκτόν στους ωκεανούς όπως είναι σήμερα. Όπως είπαμε το φυτοπλαγκτόν δεσμεύει διοξείδιο του άνθρακα (CO2) από την ατμόσφαιρα. Έτσι εξομαλύνει κατά κάποιο τρόπο το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής το οποίο θα ήταν εντονότερο σήμερα αν δεν υπήρχαν οι ωκεανοί και το φυτοπλαγκτόν. Αυτά σε πρώτο χρόνο. Σε δεύτερο χρόνο όμως το διοξείδιο του άνθρακα που βυθίζεται στα μεγάλα βάθη θα αρχίσει σιγά-σιγά να αναβλύζει και πάλι προς την επιφάνεια και οι ωκεανοί θα γίνουν μια δευτερογενής πηγή έκκλησης CO2. Έτσι ξέρουμε πολύ καλά ότι αν σήμερα σταματούσαμε κάθε έκκληση CO2.στην ατμόσφαιρα, η τιμή του θα συνεχίσει για κάποιο χρονικό διάστημα να αυξάνει, λόγω ακριβώς της δευτερογενούς έκκλησής του από τους ωκεανούς.

Είναι λοιπόν παράτολμο, ανόητο και εγκληματικό, να παίζουμε τους μαθητευόμενους μάγους στο κλιματικό σύστημα. Οι συνέπειες τέτοιων παρεμβάσεων θα μπορούσαν να φέρουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που θέλουμε και μάλιστα στο πολλαπλάσιο. Γιατί όμως προωθούνται τέτοιες σκέψεις; Απλούστατα γιατί υπάρχει πολύ χρήμα και ισχυρά συμφέροντα πίσω απ’ αυτές τις ιδέες. Οποιαδήποτε από αυτές τις τεχνικές απαιτεί πολύ μεγάλες επενδύσεις και φυσικά υπόσχεται αντίστοιχα κέρδη για τις εταιρείες που θα εμπλακούν. Αυτό όμως είναι μόνο μέρος του προβλήματος. Τα πολύ μεγάλα συμφέροντα βρίσκονται στις πετρελαϊκές βιομηχανίες και στις αυτοκινητοβιομηχανίες. Και οι δύο αυτοί κλάδοι τρίβουν τα χέρια τους με την αποτυχία της διεθνούς κοινότητας να καταλήξει σε δεσμευτικά μέτρα για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Τα πρώτα ‘θύματα’ μιας τέτοιας παγκόσμιας συμφωνίας θα ήσαν η βιομηχανία πετρελαιου και αυτοκινήτου.

Έτσι οι κλάδοι αυτοί έχουν σχηματίσει ισχυρά λόμπυ και προσπαθούν να προωθήσουν τις «λύσεις» που προτείνει η κλιματομηχανική. Το καρότο ή η καραμέλα που προωθούν, ειδικά στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ είναι ότι θα μπορούμε να συνεχίσουμε να ρυπαίνουμε ανενόχλητοι χωρίς να αλλάζει το κλίμα αφού εμείς οι ίδιοι θα το φέρνουμε εκεί που θέλουμε. Η πίττα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δηλαδή. Ακούγεται ελκυστικό έτσι δεν είναι; Εγώ πάντως ελπίζω να μην αξιωθώ να ζήσω την εφαρμογή τέτοιων μεθόδων

Το γεγονός ότι ο επικεφαλής του IPCC του ΟΗΕ, Dr Rajendra Pachauri, φαίνεται να ‘πείθεται’ από τα λόμπυ αυτά, μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλέσει..

www.protagon.gr