Επισήμως τα ορατά αποτελέσματα της Συνόδου του ΝΑΤΟ στην Λισαβόνα είναι:Η επίσημη έγκριση της ολοκλήρωσης του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας που θα κοστίσει 200 εκατομμύρια ευρώ και θα ολοκληρωθεί σε τρία στάδια έως το 2018 (εγκατάσταση πλωτού ανιχνευτικού μηχανισμού στα παράλια της Τουρκίας και αργότερα εγκατάσταση ραντάρ και πυραυλικών μέσων στην Τσεχία και στην Πολωνία).
Η εκατέρωθεν διαβεβαίωση ΝΑΤΟ και Ρωσίας ότι αίρουν το δόγμα της απειλής μεταξύ τους και συμφωνούν για την διέλευση πολεμικού υλικού από ρωσικό έδαφος με προορισμό το Αφγανιστάν.
Η εντατικοποίηση των παζαριών για την συμμετοχή της ρωσικού κράτους στην αντιπυραυλική ασπίδα και γενικότερα η περεταίρω επιβεβαίωση της ενδυνάμωσης της στρατηγικής τους συνεργασίας σύμφωνα και με τις δηλώσεις του ρώσου προέδρου.
Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Φυσικά και όχι. Ο καθορισμός του νέου δόγματος το ΝΑΤΟ έρχεται να υλοποιηθεί ύστερα και από εισηγήσεις ομάδας «σοφών» από διάφορα κράτη συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού.
Η συζήτηση για την «απειλή» πυρηνικής πυραυλικής επίθεσης από «τρίτη» χώρα ύστερα από ένσταση του τουρκικού κράτους απέφυγε να καταγράψει ευθέως το ιρανικό κράτος, ενώ την ίδια στιγμή «στάσιμο» έμεινε το θέμα των 200 πυρηνικών όπλων που διαθέτουν οι ΗΠΑ σε ευρωπαϊκό έδαφος με το γαλλικό και τουρκικό κράτος να αντιδρούν έντονα στο ενδεχόμενο της απομάκρυνσής τους.
«Τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ είναι το Ιράν, το Αφγανιστάν και η διάδοση των πυρηνικών», ισχυρίζεται με δηλώσεις του ο ρώσος αξιωματούχος Ντμίτρι Σουσλόφ, πολιτικός αναλυτής και μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής, προσθέτοντας ότι «χωρίς την Ρωσία κανένας απ’ αυτούς τους στόχους δεν είναι εφικτός», ενώ στο ίδιο πνεύμα έρχονται και οι δηλώσεις του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν: «Ξεκινώντας από σήμερα αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε στην πυραυλική άμυνα για την προστασία των στρατευμάτων μας που είναι ανεπτυγμένα στο έδαφος. Τα πρακτικά οφέλη είναι προφανή. Ανταλλάσσοντας πληροφορίες θα έχουμε μια καθαρότερη και μεγαλύτερη εικόνα στους ουρανούς, πάνω από την Ευρώπη. Θα έχουμε αυξημένη προειδοποίηση για απειλές και αποτελεσματικότερη συνεργασία στην κατάρριψη εισερχομένων πυραύλων».
Πρόκειται λοιπόν για μια «τακτική» συμμαχία ή για μια σημαντική εξέλιξη που βήμα-βήμα θα οδηγήσει στην «ολοκλήρωση» ενός παγκόσμιου «συστήματος»;
«Είμαι πεπεισμένος ότι πρόκειται για ένα τακτικό σύστημα άμυνας σε ένα θέατρο πολέμου, παρά ένα παγκόσμιο σύστημα» εκτίμησε ο σύμβουλος του ρώσου προέδρου Σεργκέι Πρικότνκο πριν από λίγες ημέρες, αλλά διαπιστώνουμε πως ο ρώσος πρόεδρος δηλώνει ότι το σχέδιο για την πυραυλική ασπίδα «θα είναι πραγματικά ειρηνικό, εάν γίνει παγκόσμιο». Με άλλα λόγια εφ’ όσον επικρατήσει η σύγχρονη εκδοχή της PAX ROMANΑ, η ενοποιημένη, δηλαδή, σε παγκόσμια κλίμακα κυριαρχία. Μέχρι τότε οι επί μέρους συνεργασίες και συμμαχίες ενισχύουν αυτήν την προοπτική των κρατούντων. Από την τακτική στη στρατηγική, λοιπόν. Και το αντίστροφο.
Παρ’ όλα αυτά, για τον Αλεξάντρ Κραμτσκίκιν, αναπληρωτή διευθυντή του Στρατιωτικού και Πολιτικού Ινστιτούτου Αναλύσεων της Μόσχας, οι επιφυλάξεις για το ρωσικό κράτος πρέπει να είναι δεδομένες: «Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Ρωσία να συμμετάσχει σε αυτό. Σαφώς θα ήταν χρήσιμο για τη Ρωσία να αναπτύξει στενότερες σχέσεις με το ΝΑΤΟ εάν αυτό προσφέρει μεγαλύτερη προστασία από την Κίνα, διότι η Κίνα είναι σαφώς η κύρια απειλή για εμάς. Αλλά είναι προφανές ότι το ΝΑΤΟ προς το παρόν, είναι σε τέτοια κατάσταση που δεν μπορεί να προσφέρει κανενός είδους ασφάλεια σε κανένα», παρατήρησε με σαφές σκωπτικό ύφος.
Έχουμε και λέμε λοιπόν. Το ΝΑΤΟ ευνοεί την συμμετοχή του ρωσικού κράτους στην ανάπτυξη μιας αμυντικής ασπίδας που θα αφορά μέλη και μη μέλη της συμμαχίας και θα ξεκινά από το Βανκούβερ και θα φθάνει στο Βλαδιβοστόκ.
Η συνεργασία του ΝΑΤΟ με το ρωσικό κράτος που παρέχει ήδη κάθε είδους διευκολύνσεις στο μέτωπο το Αφγανιστάν φαίνεται να εξελίσσεται ακόμη περισσότερο μετά το αίτημα για παραχώρηση πολεμικών ελικοπτέρων από την Μόσχα σε νατοϊκές επιχειρήσεις. Το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα του εκτός των άλλων εμπεριέχει το ενδιαφέρον και για συμμετοχή ή και οργάνωση «civilian missions» δηλαδή πολιτικών αποστολών, που μέχρι τώρα αποτελούσαν αποκλειστικότητα της Ε.Ε.
Με άλλα λόγια πρόκειται για την συγκρότηση μιας «ήπιας δύναμης» η οποία θα έχει ως αποστολή την επιβολή της θελήσεως και της πολιτικής ενός κράτους ή ενός Οργανισμού ή στην άσκηση πολιτικής μέσω της χρήσης πολιτικών, εκπαιδευτικών ή πολιτιστικών μέσων αντί της χρήσης «hard power» δηλαδή «σκληρής δύναμης» μέσω στρατιωτικών επιχειρήσεων. Τα σχόλια νομίζουμε πως περιττεύουν…
Κατά τα άλλα στην Λισαβόνα οι σύμμαχοι συμφώνησαν ότι παραμένουν προσανατολισμένοι για αποχώρηση από το Αφγανιστάν το 2014, ψάχνοντας απ’ ότι φαίνεται ακόμη τρόπους απεμπλοκής από ένα πόλεμο που έχει καταρρακώσει κάθε εικόνα ισχύος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, ενώ οι ίδιες οι ΗΠΑ μέσω του Ομπάμα φαίνεται να επιμένουν στην συνέχιση των επαφών με ομάδες των Ταλιμπάν όπως φαίνεται και από σχετικές δηλώσεις στην ισπανική Ελ Πάις: «Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ υποστηρίζουν σθεναρά την επιστροφή στην κοινωνία όσων πρώην Ταλιμπάν εγκαταλείπουν τη βία, σπάνε τους δεσμούς τους με την Αλ Κάιντα και υπακούν στο αφγανικό Σύνταγμα»…
Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών
anarchypress.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου