Η Ελλάδα μετράει τρεις συμπληρωμένες δεκαετίες ένταξης στην Ε.Ε. (τέως ΕΟΚ) και μάλιστα ως μέλος της Ευρωζώνης. Ο χρόνος αυτός αποδείχτηκε αρκετός ώστε η χώρα να μετατραπεί από πλεονασματική – εξαγωγική στον αγροτικό τομέα σε ελλειμματική – εισαγωγική. Η αγροτική οικονομία ξεθεμελιώθηκε προσχεδιασμένα και συστηματικά μέσα από τις επιταγές της λεγόμενης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που δουλικά υπηρετήθηκε από ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων. Οι «μάχες» που υποτίθεται ότι έδιναν οι κυβερνήσεις αυτές στις Βρυξέλες, μάχες που γίνονταν πρώτη είδηση στα Μ.Μ.Ε. και σημαία στα προεκλογικά φυλλάδια, αφορούσαν τη διατήρηση ή αύξηση των επιδοτήσεων γεωργικών προϊόντων και κυρίως επιδοτήσεων για «αναδιάρθρωση» καλλιεργειών.
Επιδοτήσεις, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων, στη συνέχεια, μοιραζόταν με διακομματική συναίνεση μέσα από τους εγκατεστημένους μηχανισμούς του πελατειακού κράτους, που λειτουργούν σαν βιομηχανία εκμετάλλευσης των αδιεξόδων και των αναγκών του αγροτικού κόσμου, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τη γενική έλλειψη παιδείας.
Η φάμπρικά αυτή κράτησε πολλά χρόνια, οι επιπτώσεις της απορροφήθηκαν στο χρόνο και μια σημαντική μερίδα αγροτών (από όσους απέμειναν) που έμαθε να τα βολεύει με τζάμπα χρήμα έγινε η καλύτερη δεξαμενή πελατείας των πολιτικών γραφείων και των ενεργουμένων τους. Όμως αυτή η φάμπρικα κατεβάζει ρολά. Επιδοτήσεις τέλος. Γιατί η αλήθεια είναι πως οι κοινοτικοί εταίροι δεν ήταν αφελείς. Απλώς έκαναν τη δουλειά τους. Έδωσαν εφάπαξ 100 για να εισπράττουν εφεξής 100 κάθε χρόνο!
Τώρα που η αγροτική οικονομία (παραγωγή) ξεχαρβαλώθηκε, τώρα που στον αγροτικό τομέα ξέμεινε κάτι λιγότερο από το 7% του ενεργού πληθυσμού σε σχέση με το 40+% που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 80, το σενάριο «επιδότηση» αντικαθίσταται σιγά – σιγά από σενάρια όπως «ανταγωνιστικότητα», «βιολογική καλλιέργεια» και άλλα τέτοια εξωτικά. Τα σενάρια αυτά αφορούν λίγους πραγματικούς αγρότες αλλά σίγουρα ενδιαφέρουν πολλούς διαχειριστές προγραμμάτων (δηλαδή όσους ασχολούνται με την «παροχή υπηρεσιών» για τη διαχείριση του τζάμπα χρήματος των προγραμμάτων «ανταγωνιστικότητας» κτλ).
Παραθέτω ένα (ανορθόγραφο) απόσπασμα που πήρα από το site μιας τέτοιας «εταιρείας» υποστήριξης, (εννοείται ότι αν κάνει κάποιος μια αναζήτηση «φωτοβολταϊκά για αγρότες» ή κάτι τέτοιο θα βρει κάμποσα τέτοια μαργαριτάρια), που διαλύει κάθε αμφιβολία ως προς την «ανάπτυξη» της αγροτικής οικονομίας που επιχειρείται με τις φωτοβολταϊκές «φυτείες»:
Ξεχάστε την αβεβαιότητα που είχε μέχρι τώρα το επάγγελμα του αγρότη. Πλέον, δε σας νοιάζουν τα άστατα καιρικά φαινόμενα ούτε η απώλεια εισοδήματος από τη μειωμένη γεωργική παραγωγή ούτε η πτώση της τιμής στα γεωργικά προϊόντα. Εσείς θα μπορείτε να έχετε το εισόδημά σας κάθε μήνα ξεκούραστα και σίγουρα.
Το μόνο που χρειάζετε είναι να είστε επαγγελματίας αγρότης και να έχετε κάποιο χωράφι (χρειάζονται περίπου 2 στρέμματα για τα 100 kW).
(Η υπογράμμιση δική μου, για να φανεί λίγο καλύτερα το απύθμενα βλακώδες θράσος με το οποίο απευθύνεται ο συγκεκριμένος φορέας σε αγρότες αφού προφανέστατα θεωρεί δεδομένο πως έχουν νοημοσύνη κότας.)
Καμιά αμφιβολία δεν υπάρχει ότι οι αγρότες θα τσιμπήσουν το δόλωμα είτε εξ ανάγκης ή απελπισίας είτε ωθούμενοι από τους συνήθως «γνωρίζοντες» και τους «ειδικούς» πλασιέ ευκαιριών. Αν μάλιστα ισχύουν κάποια δημοσιεύματα τότε το τσίμπησαν κιόλας. Στήθηκαν σε ουρές έξω από τα περιφερειακά γραφεία της ΔΕΗ για να καταθέσουν «αιτήσεις-φακέλους ενδιαφέροντος» που για να τις φτιάξουν ακούμπησαν τουλάχιστον τρεις χιλιάδες ευρώ σε «ειδικά γραφεία» μελετών (σαν το παραπάνω). Κατατέθηκαν κάποιες χιλιάδες, αλλά ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί πόσες «άδειες» θα δοθούν. Το μόνο που έχει ξεκαθαριστεί είναι ότι θα τηρηθεί «σειρά προτεραιότητας» αφού θεωρείται βέβαιο πως ο αριθμός αιτήσεων θα είναι πολύ μεγαλύτερος του αριθμού των αδειών (όταν αυτός καθοριστεί). Τι σημαίνει «σειρά προτεραιότητας»; Ό,τι σημαίνει και η προφορική συνέντευξη στις σημαδεμένες προσλήψεις στο δημόσιο… ( ορισμός της διαφάνειας α λα ελληνικά).
Η ανώτατη συνδικαλιστική οργάνωση των αγροτών (ΠΑΣΕΓΕΣ) ηγείται της προσπάθειας!! Οι Γεωργικές Ενώσεις κατευθύνουν τους αγρότες σε συνεργασία με εταιρείες – συμβούλους σε προγράμματα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Φάμπρικά κανονική. Λεφτά (εδώ) Υπάρχουν. Μόνο που δεν υπάρχουν για να παραχθούν ραδίκια, κουνουπίδια, στάρι, λάδι και μπαμπάκι. Θα παραχθούν πανάκριβα KW. Εισόδημα «ξεκούραστο» και «σίγουρο» που λέει και η εταιρεία – σύμβουλος παραπάνω (για πόσους δεν λέει, ενώ παραλείπει επίσης να αναφέρει πόσοι θα το πληρώσουν).
Υποπτεύομαι κιόλας ότι αυτή η ιστορία των φωτοβολταϊκών για αγρότες σχετίζεται άμεσα με το πιθανώς προδιαγεγραμμένο μέλλον της παραγωγής και εμπορίας ηλεκτρικής ενέργειας. Δημιουργεί το αναγκαίο περιβάλλον και το «κλίμα» για τη διάλυση του κρατικού οργανισμού ενέργειας (ΔΕΗ), καθόσον, όταν 2-3 χιλιάδες «αγρότες» θα έχουν μεταλλαχθεί σε τζάμπα επιχειρηματίες παραγωγής ενέργειας, ποιος θα μπορεί να έχει αντίρρηση στο να δημιουργηθούν 4-5 ακόμη (μεγαλο)επιχειρηματίες παραγωγοί ενέργειας που μάλιστα θα «επενδύσουν» και θα δημιουργήσουν «νέες θέσεις εργασίας». Κανείς ασφαλώς και σίγουρα κανείς εκ των ενόχων. Και που θα καταλήξουν τότε όλες αυτές οι επιδοτημένες μικρές μονάδες παραγωγής ενέργειας των «ηλεκτρισμένων» αγροτών; Απλό είναι και απλή είναι η απάντηση στο ερώτημα ποιοι θα πληρώσουν το λογαριασμό.
alithinapsemata.wordpress.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου